وبلاگ گروهی دانشجویان دانشگاه کاویان

ما برآنیم تا نظرات خود را در مورد مسایل مختلف اعم از بازاریابی، مدیریت منابع انسانی، مدریت فروش و ... به اشتراک بگذاریم

وبلاگ گروهی دانشجویان دانشگاه کاویان

ما برآنیم تا نظرات خود را در مورد مسایل مختلف اعم از بازاریابی، مدیریت منابع انسانی، مدریت فروش و ... به اشتراک بگذاریم

راز بزرگ رفتار با دیگران

سلام به همه

 داشتم مطلبی رو می خوندم از کتاب آیین کامیابی از دیل کارنگی به یه سری مطالب جالبی برخوردم با خودم گفتم شمارو هم از این کتاب بی نصیب نذارم تا جایی که بتونم سعی می کنم هر چند وقت از این مطالب براتون بذارم (البته اگه دوست داشته باشید)

راز بزرگ رفتار با دیگران

سلام به همه

 داشتم مطلبی رو می خوندم از کتاب آیین کامیابی از دیل کارنگی به یه سری مطالب جالبی برخوردم با خودم گفتم شمارو هم از این کتاب بی نصیب نذارم تا جایی که بتونم سعی می کنم هر چند وقت از این مطالب براتون بذارم (البته اگه دوست داشته باشید)

راز بزرگ رفتار با دیگران

شخصی  در زمینه تجارت امریکا حقوقی معادل یک میلیون دلاردر سال دریافت می کرد (آن زمانی که هر شخصی  حداکثر پنجاه دلار در هفته حقوق داشت )او کسی نبود به جز "چارلز شواب"اودر سال 1921 توسط اندرو کارنگی به ریاست استیل امریکا منصوب شد در حالی که در ان زمان تنها سی هشت سال داشت  

 

چرا ندرو کارنگی سالانه یک میلیون دلار و یا بیشتر از سه هزار دلار در روز به چارلز شواب حقوق میداد ؟

چرا؟چون چارلز شواب با استعداد بود /خیر.زیرا اطلاعات زیادی در مورد کارش داشت ؟ابدا خود چارلز شواب به من گفت که افرادی که با من کار مدکردندخیلی بیشتر از او در مورد کارشان اطلاعات داشتند.

شواب میگوید:به این دلیل او مستحق چنین حقوقی بود که در ارتباط برقرار کردن با دیگران از توانایی بالایی برخوردار است من از او پرسیدم چگونه این کار را می کند.او موفقیت خود را با زبان و گویش خاص خود بیان می کند.کلماتی که باید آنها را با طلا نوشت و در هر خانه و مدرسه فروشگاه و اداره  انرا به کار گرفت .جملاتی که کودکان باید آنرا حفظ کنند،کلماتی که اگر با آنها زندگی کنیم شکل زندگی من و شما را تغییر خواهد داد.

شواب می گوید:من از توانایی خود برای افزایش میل اشتیاق و علاقه دیگران استفاده کردم.بزرگترین سرمایه ای که کسب کردم و بهترین راه برای تلقین حس بهترین بودن در دیگران ،تشویق و ستایش انهاست

هیچ چیز به اندازه انتقاد ،آرزوهای دیگران را نمی کشد.من هرگز از کسی انتقاد نمیکنم،باور دارم که باید به دیگران انگیزه داد تا بتوانند خوب کار کنند بنابر این از بهانه گیری نفرت دارم.اگر چیزی را ک دوست داشته باشم کاملا خالصانه از آن تعریف می کنم ودر این زمینه بسیار دست و دلباز هستم

اینها گفته های شواب هستند اما بیشتر مردم چه میکنند؟دقیقا برعکس عمل میکنند.اگر چیزی را دوست نداشته باشند برسر زیر دست خود فریاد میزنند و اگر انرا دوست داشته باشند هیچ چیز نمی گویند.

شواب می گوید؟طبق تجارت گسترده  و ملاقاتهای زیادی که  با افراد برجسته سراسر کشور داشته ام به این نتیجه رسیدم کسانی که مورد تقدیر و ستایش قرار می گیرند چندین برابر بهتر از کسانی که از آنها انتقاد می شوند کار می کنند.

به نظر منم همینطوره اگه بیاد داشته باشید در بحث نظریه شرطی شدن موثر :آزمایشات اسکینر _با تقویت رفتار مطلوب احتمال تکرار اون عمل افزایش پیدا می کنه

امیدوارم براتون مفید بوده باشه راستی من همون تکتم قبلی هستم

موفق باشید

نظرات 4 + ارسال نظر
ندا منصوریان سه‌شنبه 3 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 04:21

سلام تکتم قبلی و میلاو جدید عزیز
منم با چالز شواب موافقم چرا که تا شخص نسبت به درست بودن کارش اطمینان کافی نداشته باشه اعتماد به نفس برای ادامه ی کارش رو نداره که البته بخشی از اون رو با تعریف و تایید دیگران بدست میاره.
یک کاری که من طی روز براش تلاش می کنم سرزنش نکردن دیگرانه ٬ چون عقیده دارم منم اشتباهاتی دارم که دوست ندرام بخاطرشون سرزنش بشم پس اگر هنوز یاد نگرفتم بخاطر کار خوب اطرافیانم اونارو تشویق کنم برای کار اشتباهشونم سرزنش نکنم.
اینم تجربه ی من

سلام.ممنون از اینکه بهم سر زدی
موفق باشی...

علی چهارشنبه 4 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 10:35

قبل از هرچیز حتی سلام
"میلاو" یعنی چی؟؟؟؟؟
سلام
مطلب جالبی بود و نکته بسیار جالبی رو بیان کردید که واقعا تشویق و تنبیه تاثیر انکار نا÷ذیری در اعمال و رفتار افراد داره.

قبل هر چیز این حتی این وسط چه نقشی داشت؟
سلام
میلاو یعنی شاگرد.و کاملا هم این کلمه فارسیست.
ببخشید واسه متن دیگه که نظر گذاشته بودید متاسفانه نت قطع شد نتونستم پاسخ بدم .ااین هفته به همه فرشته های خلقت مبارک
موفق باشید

زهرا چهارشنبه 4 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 23:32

سلام به همون تکتم خودمون
به نظر من حلا یه کمی انتقاد درست مفیدو کارسازه ولی نمیدونم درسته یا نه ولی در مورد اینکه ما واقعا نکته های مثبت افراد را خیلی کم بهشون یادآوری میکنیم موافقم که امیدوارم برطرف بشه.

های زهرا خانوم خودشون.واسه کتابا خوشحالم که اومدی.
واسه نطری که دادی رفتم پیش دیل کارنگی اینجوری جوابتو داد:
اول برام داستان (باب هوور) رو برام تعریف کرد باب خلبان ازمایشی معروف و اجرا کننده پروازهای نمایشی روزی بعد از نمایش پرواز به خونش در لس انجلس رفت.همانطور که در مجله عملیات پرواز گفته شده در ارتفاع سیصد پایی در اسمان هر دو موتور هواپیمای او از کار افتاد .او با یک مانور سریع سعی کرد تا فرود بیاید.هواپیما با صدمه بسیار زیادی فرود امد اما به هیچ کس اسیبی وارد نشد .بعد از فرود اضطراری اولین کار هوور بازرسی هواپیما بود همانطور که او حدس میزد به جای بنزین در مخزن سوخت هواپیما سوخت هواپیمای جت را ریخته بودند .مکانیک جوان از اشتباهی که کرده بود بسیار شرمسار بود اشک از چشمانش بی محابا پایین می امداو باعث صدمه دیدن یک هواپیمای گران قیمت شده بود و نزدیک بود جان سه نفر را هم بگیردمیتوانید تصور کنید که هوور چقدر عصبانی بود تمام غرور و باریک بینی یک خلبان ماهر به خاطر اشتباه یک جوان بی تجربه پایمال شده بود اما هوور عصبانی نبود و حتی مکانیک جوان را هم سرزنش نکرد در عوض دستش را روی شانه مرد جوان گذاشت و گفت مطمن هستم که دیگر هرگز این اشتباه را تکرار نخواهی کرد حالا می خواهم فردا هواپیما F51را سرویس کنی .
و در اخرم گفت:به جای سرزنش کردن افراد بیایید آنها را درک کنیم .فقط به این فکر کنید که دلیل کارهای آنها چه می تواند باشد.این روش خیلی موثرتر از انتقاد کردن است و منجربه حس همدردی ،مهربانی و شکیبایی می شود
هرگز ،شکایت ، سرزنش و انتقاد نکنید.خسته نباشیم بای تا های بعدی
زهرا جان دیگه موفق باشی...

على جمعه 6 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 00:11

سلام
منظورم که واضحه، قبل از هر جیز و هر سخنى حتى سلام که واجب ترینه این سوال رو داشتم که میلاو یعنى جى.
الان (حتى) براتون روشن شد؟
هفته فرشته هاى خلقت بر شمام مبارک.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد